Od lipca 1937 r. do grudnia 1938 r. budynek szkoły został rozbudowany. Dobudowano lewe skrzydło i drugie piętro, poszerzono drzwi frontowe. Dzięki rozbudowie uzyskano dodatkowe 7 sal lekcyjnych. Niedługo jednak uczniowie cieszyli się nową szkołą.
Rok szkolny 1939/40 nie rozpoczął się w przebudowanym gmachu szkoły. Wybuchła II wojna światowa, która zamknęła polskie szkoły na ponad 5 lat, tj. do 1945r.
Krótko po wyzwoleniu Wronek, ale jeszcze w czasie trwania wojny, 14 lutego 1945 r. powierzono nauczycielce, p. Ludwice Zgaińskiej, zorganizowanie szkoły polskiej w budynku naszej Szkoły.
Uroczyste otwarcie szkoły odbyło się 3 marca 1945 r. Dnia 4 kwietnia 1945 r. kierownictwo szkoły objęła p. Józefa Solak-Karłowska, która po 5 latach wojennej poniewierki powróciła do Wronek. W dniu otwarcia szkoły liczba dzieci wynosiła 558 uczniów, nauczycieli było 9 i 3 siły pomocnicze. Do dnia 1 września 1948 r. w budynku naszej Szkoły miała swoją siedzibę również Szkoła Podstawowa nr 1, która otrzymała 6 sal lekcyjnych, a Szkoła Podstawowa nr 2 – 5 sal. Kierownictwo każdej szkoły miało własną kancelarię, ale pokój nauczycielski był wspólny. W pierwszych tygodniach w zajęciach uczestniczyli tylko uczniowie klas I-IV, w maju postanowiono zorganizować klasę piątą. W roku szk. 1945/46 utworzono już 10 oddziałów. Pierwszy powojenny rok szkolny zakończono 15 lipca 1945 r.
